Στέφανος Καλλίας
Γιατρός.
Χαλκιδολάτρης σε βαθμό που αφιέρωσε τη ζωή του στο να προσφέρει τα πάντα για την πόλη του.
Το καταπληκτικό βιβλίο του "Η Χαλκίς υπό φυσικήν και ιατρικήν έποψιν" είναι ένα αριστούργημα περιγραφών εκείνης της εποχής (1896) αλλά και εξαιρετικά χρήσιμο για ερευνητές ιατρικών στοιχείων. Δεινός συγγραφέας και λόγιος ο γιατρός Καλλίας έγραψε δεκάδες άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά με ιατρικά θέματα, ιστορικά για την την Εύβοια κα την Χαλκίδα, αλλά και περιγραφές του φαινομένου του Ευρίπου. Σαν γιατρός εκτός απο ιδιώτης, πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο Δημοτικό Νοσοκομείο της πόλης και στο Στρατιωτικό θεραπευτήριο. Είναι πολλές οι αναφορές για την φιλανθρωπική δράση του απέναντι σε απόρους ασθενείς. Επίσης ήταν υποπρόξενος του Γαλλικού προξενείου που τότε υπήρχε στην Χαλκίδα και με αξιοπρέπεια υπηρέτησε τα συμφέροντα της πατρίδας μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που παρασημοφορήθηκε και απο την Ελληνική αλλά και την Γαλλική κυβέρνηση για το έργο του. Για πολλά χρόνια υπήρξε και πρόεδρος της Λιμενικής επιτροπής (σημερινό ΟΛΝΕ) της Χαλκίδας με μνημειώδες έργο. Δυστυχώς πέθανε στις 5 Ιουνίου του 1932 και δεν πρόλαβε να δει ολοκληρωμένο τον νότιο Λιμένα που άλλαξε τη φυσιογνωμία της πόλης. Ήταν αντίθετος στην καταστροφή των Ενετικών πύργων και τειχών του πάλαι ποτέ Negroponte μιας και δεν ήταν κοντόφθαλμος άνθρωπος, αλλά δεν εισακούστηκε. Το μνήμα του ευτυχώς γλύτωσε τους βανδαλισμούς της δημοτικής αρχής της πόλης (που είχε καταστρέψει τα περισσότερα μνήματα) και στέκει περιμένοντας κάποιους Χαλκιδαίους να τον θυμούνται κάπου κάπου είτε με ένα λουλούδι είτε με μια καλημέρα.
Γιατρός.
Χαλκιδολάτρης σε βαθμό που αφιέρωσε τη ζωή του στο να προσφέρει τα πάντα για την πόλη του.
Το καταπληκτικό βιβλίο του "Η Χαλκίς υπό φυσικήν και ιατρικήν έποψιν" είναι ένα αριστούργημα περιγραφών εκείνης της εποχής (1896) αλλά και εξαιρετικά χρήσιμο για ερευνητές ιατρικών στοιχείων. Δεινός συγγραφέας και λόγιος ο γιατρός Καλλίας έγραψε δεκάδες άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά με ιατρικά θέματα, ιστορικά για την την Εύβοια κα την Χαλκίδα, αλλά και περιγραφές του φαινομένου του Ευρίπου. Σαν γιατρός εκτός απο ιδιώτης, πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο Δημοτικό Νοσοκομείο της πόλης και στο Στρατιωτικό θεραπευτήριο. Είναι πολλές οι αναφορές για την φιλανθρωπική δράση του απέναντι σε απόρους ασθενείς. Επίσης ήταν υποπρόξενος του Γαλλικού προξενείου που τότε υπήρχε στην Χαλκίδα και με αξιοπρέπεια υπηρέτησε τα συμφέροντα της πατρίδας μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που παρασημοφορήθηκε και απο την Ελληνική αλλά και την Γαλλική κυβέρνηση για το έργο του. Για πολλά χρόνια υπήρξε και πρόεδρος της Λιμενικής επιτροπής (σημερινό ΟΛΝΕ) της Χαλκίδας με μνημειώδες έργο. Δυστυχώς πέθανε στις 5 Ιουνίου του 1932 και δεν πρόλαβε να δει ολοκληρωμένο τον νότιο Λιμένα που άλλαξε τη φυσιογνωμία της πόλης. Ήταν αντίθετος στην καταστροφή των Ενετικών πύργων και τειχών του πάλαι ποτέ Negroponte μιας και δεν ήταν κοντόφθαλμος άνθρωπος, αλλά δεν εισακούστηκε. Το μνήμα του ευτυχώς γλύτωσε τους βανδαλισμούς της δημοτικής αρχής της πόλης (που είχε καταστρέψει τα περισσότερα μνήματα) και στέκει περιμένοντας κάποιους Χαλκιδαίους να τον θυμούνται κάπου κάπου είτε με ένα λουλούδι είτε με μια καλημέρα.
Στέφανος Καλλίας
Γιατρός.
Χαλκιδολάτρης σε βαθμό που αφιέρωσε τη ζωή του στο να προσφέρει τα πάντα για την πόλη του.
Το καταπληκτικό βιβλίο του "Η Χαλκίς υπό φυσικήν και ιατρικήν έποψιν" είναι ένα αριστούργημα περιγραφών εκείνης της εποχής (1896) αλλά και εξαιρετικά χρήσιμο για ερευνητές ιατρικών στοιχείων. Δεινός συγγραφέας και λόγιος ο γιατρός Καλλίας έγραψε δεκάδες άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά με ιατρικά θέματα, ιστορικά για την την Εύβοια κα την Χαλκίδα, αλλά και περιγραφές του φαινομένου του Ευρίπου. Σαν γιατρός εκτός απο ιδιώτης, πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο Δημοτικό Νοσοκομείο της πόλης και στο Στρατιωτικό θεραπευτήριο. Είναι πολλές οι αναφορές για την φιλανθρωπική δράση του απέναντι σε απόρους ασθενείς. Επίσης ήταν υποπρόξενος του Γαλλικού προξενείου που τότε υπήρχε στην Χαλκίδα και με αξιοπρέπεια υπηρέτησε τα συμφέροντα της πατρίδας μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που παρασημοφορήθηκε και απο την Ελληνική αλλά και την Γαλλική κυβέρνηση για το έργο του. Για πολλά χρόνια υπήρξε και πρόεδρος της Λιμενικής επιτροπής (σημερινό ΟΛΝΕ) της Χαλκίδας με μνημειώδες έργο. Δυστυχώς πέθανε στις 5 Ιουνίου του 1932 και δεν πρόλαβε να δει ολοκληρωμένο τον νότιο Λιμένα που άλλαξε τη φυσιογνωμία της πόλης. Ήταν αντίθετος στην καταστροφή των Ενετικών πύργων και τειχών του πάλαι ποτέ Negroponte μιας και δεν ήταν κοντόφθαλμος άνθρωπος, αλλά δεν εισακούστηκε. Το μνήμα του ευτυχώς γλύτωσε τους βανδαλισμούς της δημοτικής αρχής της πόλης (που είχε καταστρέψει τα περισσότερα μνήματα) και στέκει περιμένοντας κάποιους Χαλκιδαίους να τον θυμούνται κάπου κάπου είτε με ένα λουλούδι είτε με μια καλημέρα.
Γιατρός.
Χαλκιδολάτρης σε βαθμό που αφιέρωσε τη ζωή του στο να προσφέρει τα πάντα για την πόλη του.
Το καταπληκτικό βιβλίο του "Η Χαλκίς υπό φυσικήν και ιατρικήν έποψιν" είναι ένα αριστούργημα περιγραφών εκείνης της εποχής (1896) αλλά και εξαιρετικά χρήσιμο για ερευνητές ιατρικών στοιχείων. Δεινός συγγραφέας και λόγιος ο γιατρός Καλλίας έγραψε δεκάδες άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά με ιατρικά θέματα, ιστορικά για την την Εύβοια κα την Χαλκίδα, αλλά και περιγραφές του φαινομένου του Ευρίπου. Σαν γιατρός εκτός απο ιδιώτης, πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο Δημοτικό Νοσοκομείο της πόλης και στο Στρατιωτικό θεραπευτήριο. Είναι πολλές οι αναφορές για την φιλανθρωπική δράση του απέναντι σε απόρους ασθενείς. Επίσης ήταν υποπρόξενος του Γαλλικού προξενείου που τότε υπήρχε στην Χαλκίδα και με αξιοπρέπεια υπηρέτησε τα συμφέροντα της πατρίδας μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που παρασημοφορήθηκε και απο την Ελληνική αλλά και την Γαλλική κυβέρνηση για το έργο του. Για πολλά χρόνια υπήρξε και πρόεδρος της Λιμενικής επιτροπής (σημερινό ΟΛΝΕ) της Χαλκίδας με μνημειώδες έργο. Δυστυχώς πέθανε στις 5 Ιουνίου του 1932 και δεν πρόλαβε να δει ολοκληρωμένο τον νότιο Λιμένα που άλλαξε τη φυσιογνωμία της πόλης. Ήταν αντίθετος στην καταστροφή των Ενετικών πύργων και τειχών του πάλαι ποτέ Negroponte μιας και δεν ήταν κοντόφθαλμος άνθρωπος, αλλά δεν εισακούστηκε. Το μνήμα του ευτυχώς γλύτωσε τους βανδαλισμούς της δημοτικής αρχής της πόλης (που είχε καταστρέψει τα περισσότερα μνήματα) και στέκει περιμένοντας κάποιους Χαλκιδαίους να τον θυμούνται κάπου κάπου είτε με ένα λουλούδι είτε με μια καλημέρα.
Sponsored by Ancestry
Advertisement
Explore more
Sponsored by Ancestry
Advertisement
