Father: Bernardus Hendrikus de Vries
Mother: Anthonia Jacoba Broekman
Het gezin De Vries bestond uit vader, moeder en negen kinderen. Ze woonden in een klein huisje aan de Hozenstraat in Bredevoort en hadden een karig bestaan. Eén van de zoons, Bernard (geb. 2 april 1925), werkte gedwongen in Duitsland. Toen in de loop van 1944 de oorlog op een keerpunt raakte, besloot Bernard te gaan onderduiken. Hoewel het gevaarlijk was kwam hij af en toe thuis.
Zo ook op 1 september 1944. Moeder vroeg hem om even een emmer vroege aardappelen te rooien uit de moestuin net buiten het stadje. Daar sloeg het noodlot toe. Meester Wellink (vader van Nout Wellink, voormalig president van De Nederlandsche Bank) zag hoe een landwachter Bernard arresteerde en opbracht. Niemand wist waar naartoe. Na de bevrijding op 30 maart knaagt bij het gezin De Vries de onzekerheid over het lot van Bernard.
Vijf dagen later op 5 april treft het gezin opnieuw het noodlot. De 13-jarige Henk wordt eropuit gestuurd om in de nabijgelegen buurtschap Corle, onder Winterswijk, melk te halen. De weg naar Corle wordt doorkruist door de Slingebeek. Ter hoogte van de brug (waar nu vakantiepark de Twee Bruggen is) ligt nog een hoop oorlogstuig dat door de vluchtende Duitsers is achtergelaten. Dit heeft een grote aantrekkingskracht op de jongen en Henkie denkt niet meer aan melk halen.
Een boer aan de overkant van de beek ziet Henkie in de weer met een Panzerfaust. Hij schreeuwt nog naar hem: “Blieft d’r af, laot dee rotzooi liggen!” Maar het is te laat. De granaat ontploft en Henkie vindt de dood.
Het verdriet is niet te beschrijven. Bernard spoorloos en Henk, deerlijk verminkt, overleden. Als een maand later de algehele bevrijding daar is wordt er ook in Bredevoort massaal feest gevierd. Er verschijnen feestbogen. Ook voor het huisje van de familie De Vries wordt (hoe wrang) een feestboog geplaatst. Voor het gezin is het een bevrijding met een traan.
Eind mei 1950 komt er een document van het Rode Kruis via de Gemeente Aalten. Dan pas wordt bekend dat Bernard op 24 april 1945 door ontberingen is omgekomen in het Duitse Konzentrationslager Wöbbelin.
Mother: Anthonia Jacoba Broekman
Het gezin De Vries bestond uit vader, moeder en negen kinderen. Ze woonden in een klein huisje aan de Hozenstraat in Bredevoort en hadden een karig bestaan. Eén van de zoons, Bernard (geb. 2 april 1925), werkte gedwongen in Duitsland. Toen in de loop van 1944 de oorlog op een keerpunt raakte, besloot Bernard te gaan onderduiken. Hoewel het gevaarlijk was kwam hij af en toe thuis.
Zo ook op 1 september 1944. Moeder vroeg hem om even een emmer vroege aardappelen te rooien uit de moestuin net buiten het stadje. Daar sloeg het noodlot toe. Meester Wellink (vader van Nout Wellink, voormalig president van De Nederlandsche Bank) zag hoe een landwachter Bernard arresteerde en opbracht. Niemand wist waar naartoe. Na de bevrijding op 30 maart knaagt bij het gezin De Vries de onzekerheid over het lot van Bernard.
Vijf dagen later op 5 april treft het gezin opnieuw het noodlot. De 13-jarige Henk wordt eropuit gestuurd om in de nabijgelegen buurtschap Corle, onder Winterswijk, melk te halen. De weg naar Corle wordt doorkruist door de Slingebeek. Ter hoogte van de brug (waar nu vakantiepark de Twee Bruggen is) ligt nog een hoop oorlogstuig dat door de vluchtende Duitsers is achtergelaten. Dit heeft een grote aantrekkingskracht op de jongen en Henkie denkt niet meer aan melk halen.
Een boer aan de overkant van de beek ziet Henkie in de weer met een Panzerfaust. Hij schreeuwt nog naar hem: “Blieft d’r af, laot dee rotzooi liggen!” Maar het is te laat. De granaat ontploft en Henkie vindt de dood.
Het verdriet is niet te beschrijven. Bernard spoorloos en Henk, deerlijk verminkt, overleden. Als een maand later de algehele bevrijding daar is wordt er ook in Bredevoort massaal feest gevierd. Er verschijnen feestbogen. Ook voor het huisje van de familie De Vries wordt (hoe wrang) een feestboog geplaatst. Voor het gezin is het een bevrijding met een traan.
Eind mei 1950 komt er een document van het Rode Kruis via de Gemeente Aalten. Dan pas wordt bekend dat Bernard op 24 april 1945 door ontberingen is omgekomen in het Duitse Konzentrationslager Wöbbelin.
Father: Bernardus Hendrikus de Vries
Mother: Anthonia Jacoba Broekman
Het gezin De Vries bestond uit vader, moeder en negen kinderen. Ze woonden in een klein huisje aan de Hozenstraat in Bredevoort en hadden een karig bestaan. Eén van de zoons, Bernard (geb. 2 april 1925), werkte gedwongen in Duitsland. Toen in de loop van 1944 de oorlog op een keerpunt raakte, besloot Bernard te gaan onderduiken. Hoewel het gevaarlijk was kwam hij af en toe thuis.
Zo ook op 1 september 1944. Moeder vroeg hem om even een emmer vroege aardappelen te rooien uit de moestuin net buiten het stadje. Daar sloeg het noodlot toe. Meester Wellink (vader van Nout Wellink, voormalig president van De Nederlandsche Bank) zag hoe een landwachter Bernard arresteerde en opbracht. Niemand wist waar naartoe. Na de bevrijding op 30 maart knaagt bij het gezin De Vries de onzekerheid over het lot van Bernard.
Vijf dagen later op 5 april treft het gezin opnieuw het noodlot. De 13-jarige Henk wordt eropuit gestuurd om in de nabijgelegen buurtschap Corle, onder Winterswijk, melk te halen. De weg naar Corle wordt doorkruist door de Slingebeek. Ter hoogte van de brug (waar nu vakantiepark de Twee Bruggen is) ligt nog een hoop oorlogstuig dat door de vluchtende Duitsers is achtergelaten. Dit heeft een grote aantrekkingskracht op de jongen en Henkie denkt niet meer aan melk halen.
Een boer aan de overkant van de beek ziet Henkie in de weer met een Panzerfaust. Hij schreeuwt nog naar hem: “Blieft d’r af, laot dee rotzooi liggen!” Maar het is te laat. De granaat ontploft en Henkie vindt de dood.
Het verdriet is niet te beschrijven. Bernard spoorloos en Henk, deerlijk verminkt, overleden. Als een maand later de algehele bevrijding daar is wordt er ook in Bredevoort massaal feest gevierd. Er verschijnen feestbogen. Ook voor het huisje van de familie De Vries wordt (hoe wrang) een feestboog geplaatst. Voor het gezin is het een bevrijding met een traan.
Eind mei 1950 komt er een document van het Rode Kruis via de Gemeente Aalten. Dan pas wordt bekend dat Bernard op 24 april 1945 door ontberingen is omgekomen in het Duitse Konzentrationslager Wöbbelin.
Mother: Anthonia Jacoba Broekman
Het gezin De Vries bestond uit vader, moeder en negen kinderen. Ze woonden in een klein huisje aan de Hozenstraat in Bredevoort en hadden een karig bestaan. Eén van de zoons, Bernard (geb. 2 april 1925), werkte gedwongen in Duitsland. Toen in de loop van 1944 de oorlog op een keerpunt raakte, besloot Bernard te gaan onderduiken. Hoewel het gevaarlijk was kwam hij af en toe thuis.
Zo ook op 1 september 1944. Moeder vroeg hem om even een emmer vroege aardappelen te rooien uit de moestuin net buiten het stadje. Daar sloeg het noodlot toe. Meester Wellink (vader van Nout Wellink, voormalig president van De Nederlandsche Bank) zag hoe een landwachter Bernard arresteerde en opbracht. Niemand wist waar naartoe. Na de bevrijding op 30 maart knaagt bij het gezin De Vries de onzekerheid over het lot van Bernard.
Vijf dagen later op 5 april treft het gezin opnieuw het noodlot. De 13-jarige Henk wordt eropuit gestuurd om in de nabijgelegen buurtschap Corle, onder Winterswijk, melk te halen. De weg naar Corle wordt doorkruist door de Slingebeek. Ter hoogte van de brug (waar nu vakantiepark de Twee Bruggen is) ligt nog een hoop oorlogstuig dat door de vluchtende Duitsers is achtergelaten. Dit heeft een grote aantrekkingskracht op de jongen en Henkie denkt niet meer aan melk halen.
Een boer aan de overkant van de beek ziet Henkie in de weer met een Panzerfaust. Hij schreeuwt nog naar hem: “Blieft d’r af, laot dee rotzooi liggen!” Maar het is te laat. De granaat ontploft en Henkie vindt de dood.
Het verdriet is niet te beschrijven. Bernard spoorloos en Henk, deerlijk verminkt, overleden. Als een maand later de algehele bevrijding daar is wordt er ook in Bredevoort massaal feest gevierd. Er verschijnen feestbogen. Ook voor het huisje van de familie De Vries wordt (hoe wrang) een feestboog geplaatst. Voor het gezin is het een bevrijding met een traan.
Eind mei 1950 komt er een document van het Rode Kruis via de Gemeente Aalten. Dan pas wordt bekend dat Bernard op 24 april 1945 door ontberingen is omgekomen in het Duitse Konzentrationslager Wöbbelin.
Sponsored by Ancestry
Advertisement
Advertisement
